
HAŞİŞ

körler ülkesinde
üzülmüyor kimse kırılan aynalara.
müslüman mahallesinde salyangoz
sırasında çıkan kavgada, tekbir!
allahu ekber.
vahiy gelmiş canım benim,
görmezden gelinen cinayetler
yazılmayacaklarmış artık cennetin duvarlarına.
dünyanın arka kapısından kaçmak
isterken yakalandım
kalabalığın gürültüsüne.
kaç dilde ölürsem,
o kadar kalabalık olacakmış cenazem
bunu bir deniz söyledi bana,
çekilmeden önce.
korkudan kanım çekildi,
vurulan, azalan, gömülen
bir ordu gibi titreye titreye
savaştığı meydandan geriye.
ölü atlar kaldı sadece geride.
kumdan kalelerin
gölgesinde
tahtadan kılıçları kırıldı
içimdeki çocukların.
metamorfoz,
zincirlerini kıran köleler
ateşe verecekler sarayın odalarını.
özgürlük için savaşmazsak
mezarımıza asit yağacak
bir gece vakti
diye bağırdı musa,
ayırırken asasını ikiye.
kör bir bıçak ile
kazıdım etime saplanan ruhumu.
bir cambazın dengesi bozuldu o vakit.
düştüğü yerde utanç tohumları
ve ciğerimde hayal gücümün
kilitli kapılarını açan duman.
ben tanrının mucizesini çektim içime.
biyolojik bir silah gibi
uzattım ellerimi
düşmanımın kasıklarına.
körler ülkesinde
çiçekleri eziyor zavallı ayaklar.
dudaklarını öperek
canlandırıyorum
ölü atlarımı.
bu çağın mezarında, bu çağın etini ısıran
çirkin bir böcek gibi aralıyorum ağzımı.
gözlerimi size bırakıyorum.
çiçekleri ezmeyin ve
basmayın kırılan aynalara.
tekbir!
allahu ekber.
Resim: Terry Frost