HAŞİŞ

körler ülkesinde

üzülmüyor kimse kırılan aynalara.

müslüman mahallesinde salyangoz

sırasında çıkan kavgada, tekbir!

allahu ekber.

vahiy gelmiş canım benim,

görmezden gelinen cinayetler

yazılmayacaklarmış artık cennetin duvarlarına.

dünyanın arka kapısından kaçmak

isterken yakalandım

kalabalığın gürültüsüne.

kaç dilde ölürsem,

o kadar kalabalık olacakmış cenazem

bunu bir deniz söyledi bana,

çekilmeden önce.

korkudan kanım çekildi,

vurulan, azalan, gömülen

bir ordu gibi titreye titreye

savaştığı meydandan geriye.

ölü atlar kaldı sadece geride.

kumdan kalelerin

gölgesinde

tahtadan kılıçları kırıldı

içimdeki çocukların.

metamorfoz,

zincirlerini kıran köleler

ateşe verecekler sarayın odalarını.

özgürlük için savaşmazsak

mezarımıza asit yağacak

bir gece vakti

diye bağırdı musa,

ayırırken asasını ikiye.

kör bir bıçak ile

kazıdım etime saplanan ruhumu.

bir cambazın dengesi bozuldu o vakit.

düştüğü yerde utanç tohumları

ve ciğerimde hayal gücümün

kilitli kapılarını açan duman.

ben tanrının mucizesini çektim içime.

biyolojik bir silah gibi

uzattım ellerimi

düşmanımın kasıklarına.

körler ülkesinde

çiçekleri eziyor zavallı ayaklar.

dudaklarını öperek

canlandırıyorum

ölü atlarımı.

bu çağın mezarında, bu çağın etini ısıran

çirkin bir böcek gibi aralıyorum ağzımı.

gözlerimi size bırakıyorum.

çiçekleri ezmeyin ve

basmayın kırılan aynalara.

tekbir!

allahu ekber.

Resim: Terry Frost