Peel Turuncu

peel turuncu

bir orkestra

kurmuşlar şehrin ortasına.

kargalar vurulmuş,

çocuklar gömülmüş,

kapanmış gökyüzüne açılan eller.

yakılan cadılar gibi çığlık çığlığa,

vurulan kuşlar gibi sessiz

bir vedanın ortasına

peel turuncu

bir ağıt gömmüş cinler.

kapılar açılıp kapanırken,

balkonlarda insan ölüleri..

parmaklarını kesiyor

eski bir subay.

bak dedi!

bak nasıl solar

yeşil sokaklar ve nasıl

tutuklanır insanlar.

işkence,

dudakları kızıl orospu.

biraz daha elektrik ver

oturduğumuz banklara,

biraz daha delirelim.

elbet bitecek gücünüz.

peel turuncu bir güneş gibi

doğacağız o vakit.

gerildiğimiz çarmıh

çiçek açacak.

saklandığımız mağara

yıkılacak, çıkacağız dışarı

avuçlarımızda beyaz güvercinler

ve ölü örümcekler ile.

bak dedi, bak!

ışıkları söndür şimdi.

şehrin ortasından geçecek

trenler göğüslerinde

cesetler ile.

gömülecekler

peel turuncu

bir annenin geçmişine.

şimdi sen tabiatın tam

göğsünde, gerçekleşmeye

hazırlanan bir mucize,

kırılmaya hazır

bir buz parçası

gibi duruyorsun öylece.

seni tanımıyor henüz

felaket senaryoları,

seni tanımıyor

zamanın ellerindeki ayna.

ellerini uzatıyorsun boşluğa.

bir şeye dokunmak için

değil elbet bu gayret.

sanki yeniden doğurmak

umudu bu, yeniden doğurmak

ölen bütün çocukları.

ama şimdi sessiz ol.

elbet uyanacağız

bütün ölü çocuklar

ile birlikte

peel turuncu

bir annenin rahminde. 

---

Resim: Franz Marc