YİTİŞ

göz kapaklarının ardında dans eden

floresan lambanın ışığıyla uyandığın

tamtakır odanın içinde,

kesif koku ile sarmalanmış bu halinle,

farkın yok bitki hücresindeki bir organelden

etiketi muntazamca sökülmüş

ilaçlarla tutunurken hayata

nereden bileceksin ki,

“hasta” sanı altında

“deli” muamelesi gördüğünü?

Güç bela doğruladururken sen kar beyazı yataktan,

Bir kömür karası karga geçti pencerenden

parmaklıkların arasından sezinledi,

kamburu çıkmış silüetini..

Ne geçirmekteydin içinden?

Kargaya özenmiş miydin misal?

Yahut özenir miydin,

Gelecek seyrüseferindeki yoldaşın olacağını fark etsen?

öksürüyorsun(!)

Sedefli derinin örtmekte güçlük çektiği kaburgaların,

sahibinden ayrılmaya çalışan bir çift kanat adeta

dönüp yorganına bürünürken,

kuleden gelen sinyalle

söndü floresan lambanın ışığı;

göz kapakların kapanırken yeniden

pervazına tünemiş karga da havalandı,

Ağzında bir mektup:

bedeninin tapusu.